Wasjes

Hoe het begon

Ik fotografeerde mijn eerste wasjes lang geleden in Ierland waar ik een fietstocht maakte. Worstelend tegen de wind was daar opeens een prachtige klapperende lakenwas. Vanaf dat moment zag ik overal wasjes en na enige tijd begon ik ze systematisch te fotograferen.

De meeste wasjes maakte ik op de fiets. Ik ben een fietser en door het tempo waarin je je voortbeweegt, heb je tijd genoeg om al die wasjes op te merken, ze te fotograferen en er soms over na te denken.

Wasjes zijn niet zo eenvoudig te fotograferen. Soms kun je er niet dichtbij komen en er is toch altijd enige gene om zomaar een oprit op te lopen, nog los van het feit dat ze nogal bewegelijk zijn, die wasjes. Een keer was er zelfs een hond waar ik maar net aan ontsnapte.

De foto’s op deze site zijn een kleine selectie uit de honderden wassen die ik in de loop van de jaren verzamelde.

Waarom zijn wasjes interessant

Belangrijke vraag is hoe een was wordt opgehangen.

Dat kan op soort, dus handdoek bij handdoek, onderbroek bij onderbroek en daar vooral geen sok tussen.

Het kan ook op kleur, rood bij rood en wit bij wit en ik ken zelfs vrouwen die er een bijpassende wasknijper bij zoeken.

Een was kan ook op grootte worden opgehangen. Dan begint het bij de washandjes en via de onderbroeken eindigen we met handdoeken en lakens.

Tot slot is de context alles bepalend. Een mooie strakblauwe lucht, of een knalgeel huis. Zo’n wasje wordt meteen veel aantrekkelijker. Hoe hangen ze, met welke achtergrond. Dat was helemaal het geval bij deze spectaculaire was in Nepal. Diep beneden me in een rivierdal was daar gewassen voor de mannen van de stad.

Waarom gehangen zoals gehangen?

Wat maakt dat doorgaans toch drukke huisvrouwen, (het zijn meestal vrouwen), zoveel werk maken van hun wasophangerij.

Is het omdat de buurvrouw er anders misschien aanmerkingen over maakt, zijn ze trots op hun kleurige rijtjes, of is het gewoon lollig om de zaak mooi op soort, vorm of kleur te hangen?

Er zijn natuurlijk ook slordige of veel te drukke wasvrouwen. Die rommelen alles zo’n beetje door elkaar, precies zoals het uit de machine is gekomen. Soms is het alleen een beetje losjes over de lijn geslagen. Maar ook dan zijn het boeiende composities in het landschap.

Vanaf nu kijk je nooit mee gewoon naar een wasje, dat is zeker!

waarom-fotografeer-ik-wasjes, een gedichtje

Ik beschik over een collectie van honderden wasjes. Ik maakte een paar wasboeken; een klein serietje uit deze boekjes vind je onderaan deze pagina.